- бекамар
- [بي کمر]1. он ки камари мурассаъ надорад, ки дар гузашта аломати мансабдорад, ки дар гузашта аломати мансабдорӣ ва подшоҳӣ буд2. маҷ. камқувват
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.